Poprzednim razem zainstalowaliśmy i uruchomiliśmy środowisko, kolejnym więc krokiem będzie utworzenie pierwszego projektu i uruchomienie go w aplikacji, która będzie emulowała fizyczne urządzenie.
Tworzenie nowego projektu w Android Studio rozpoczynamy od kliknięcia File -> New Project.
Przywita nas okno kreatora w którym wpisujemy nazwę naszej aplikacji oraz domenę którą aplikacja ma się identyfikować.
Jest to o tyle ważne, że nie można umieścić dwóch takich samych aplikacji (oznaczonych takim samym ‘package name’) w sklepie. Identyfikator ten wyświetlany jest m.in. w pasku adresu w momencie w którym znajdujemy się na stronie aplikacji. Dlatego w polu company domain dobrze jest umieszczać unikalną domenę swojej firmy
Kolejnym krokiem jest wybranie które wersje systemu chcemy obsługiwać.
Bardzo przydatny jest tutaj przycisk “Help me choose” który wyświetla stan aktualnej fragmentacji Androida, a także podsumowania najważniejszych funkcji, które pojawiły się w kolejnych wersjach API. Warto dobrze zastanowić się nad tym które platformy chcemy wspierać. Utrzymywanie starszych wersji oznacza dodatkową prace, ale zwiększa też liczbę potencjalnych urządzeń na których będzie można zainstalować aplikację.
Kiedy już zdecydujemy się na konkretną wersję przejdziemy do ekranu tworzenia aktywności. Aktywność to komponent aplikacji odpowiedzialny za interfejs użytkownika. Musimy zdefiniować klasę, która dziedziczy po klasie “Activity”, oraz plik XML zawierający wygląd ekranu. My wybierzemy szablon Basic Activity.
Ostatnim krokiem jest nadanie nazwy naszej aktywności, layoutowi, ewentualnie menu które ma się wyświetlać.
Klikamy Finish, chwilę trwa aż aplikacja się zbuduje.
Projekt został utworzony. Kolejnym krokiem będzie uruchomienie go na emulatorze, czyli aplikacji, która zainstalowana w naszym systemie będzie udawała urządzenie z systemem Android. Warto jeszcze dodać, że emulacja nie jest idealna, a dodatkowo wymaga to sporej mocy obliczeniowej.
Aby rozpocząć tworzenie emulatora klikamy Tools -> Android -> AVD Manager. Skrót AVD oznacza Android Virtual Device. W tej zakładce znajduje się też SDK manager, w którym możemy pobrać obrazy do różnych wersji systemu. Po kliknięciu przywita nas okno: Android Virtual Device Manager.
Interesuje nas ten jeden jedyny dostępny przycisk: Create Virtual Device. Który wywołuje kolejny kreator.
W tym oknie widzimy kilka przykładowych urządzeń które możemy emulować. Są to urządzenia z serii Nexus, ale załóżmy, że chcemy skupić się na jakimś innym modelu i to na nim przeprowadzić testy. Na potrzeby tego samouczka wymyślę sobie jakieś urządzenie. Aby je dodać klikamy: “New hardware profile”. Nazwijmy jest sobie “Pear One”. Niech ma rozmiar 6 cali, rozdzielczość Full HD i 4 gb ramu. Wszystko uzupełniamy w tym oknie.
Klikamy Finish i przechodzimy dalej, pojawi się tam opcja wyboru systemu operacyjnego, który ma być uruchomiony na emulatorze.
Po prawej stronie jeśli nie było to wcześniej zainstalowane może pojawić się też opcja zainstalowania HAXM. Jest to oprogramowanie które wspiera emulację na procesorach Intel. Podczas instalacji tego dodatku zostaniemy odpytani ile pamięci RAM maksymalnie mu przydzielić i tyle. Po kliknięciu Finish wszystko powinno się zainstalować. Ostatnim krokiem jest podanie nazwy która będzie się wyświetlała na liście emulatorów, a także po rozwinięciu Advanced Settings rozmiary dla plików pamięci, karty SD, a także jaka ilość pamięci RAM ma być emulowana.
Po kliknięciu Finish i odczekaniu chwili powrócimy do pierwszego okna, ale będzie na nim już wyświetlone nasze urządzenie, możemy je tam edytować, usunąć, skopiować, etc..
Klikamy symbol play aby uruchomić i po chwili pojawia się nasze urządzenie.
Aplikacja jest dosyć zaawansowana, tzn po kliknięciu na te trzy kropki umożliwia nam wysłanie lokalizacji do urządzenia, ustawienie poziomu baterii, położenia w przestrzeni, emulowania odcisku palca etc..
Ostatnim krokiem w tym samouczku jest uruchomienie aplikacji na emulatorze. Aby to zrobić klikamy Run App do góry w Android Studio, lub skrót Shift + F10. Emulator zdecydowanie lepiej jest zminimalizować niż zamykać, zwłaszcza, że jego uruchomienie może chwilę zająć.
Spośród dostępnych urządzeń wybieramy emulator (drugim widocznym tutaj jest moje fizyczne urządzenie, ale o tym jak je skonfigurować napiszę w kolejnej części samouczka).
Klikamy ok, aplikacja zbuduje się i zacznie działać na wybranym przez Nas urządzeniu.
W ten oto sposób przeszliśmy od utworzenia projektu, przez zainstalowanie emulatora do uruchomienia projektu na emulatorze. Operacja zainstalowania aplikacji wykonuje się dzięki temu, że mamy protokół ADB do połączenia się z urządzeniami z systemem Android. Ale co to dokładnie jest i jak działa w następnej części, gdzie omówimy instalację fizycznego urządzenia.
